Schoolreis, autoperikelen en stage-ervaringen

Er is al weer heel wat gebeurd sinds mijn laatste berichtje op deze site.
Afgelopen donderdag ben ik met mijn stageklas op schoolreis geweest naar de fabriek Lovers. Hier wordt ijs en sap gemaakt. We hebben een rondleiding gehad, met als hoogtepunt een kort en gillend verblijf in een koelcel van –20 °C. De dag werd afgesloten in de enige behoorlijke speeltuin die Curaçao heeft, bij de McDonalds. Bij de kinderen ging een happy meal om kwart voor twaalf er goed in.
Ik heb me prima vermaakt, heb geprobeerd zoveel mogelijk namen te leren kennen, maar vooral de niet-Nederlandse vallen niet mee. Verder was er een aantal ouders mee als begeleiding, met wie ik heb kennis gemaakt en die me wat dingen over de klas konden vertellen.

Terwijl ik op schooreis was, zou Marloes de autozaken regelen. Dat gaat hier allemaal nogal omslachtig. Bij de Eilandontvanger moet eerst de overdracht geregeld worden en de auto op onze naam worden gezet, vervolgens moet bij een verzekeringsbedrijf (aan de andere kant van Willemstad uiteraard) een verzekering worden afgesloten, waarna de belasting moet worden betaald. Dit laatste moet dan weer bij die Eilandontvanger. Verschillende mensen hadden ons er al op gewezen er niet vanuit te gaan dat alles in één dag geregeld zou zijn.
Marloes is inderdaad niet ver gekomen: ze had bij school afgesproken met Peter, de man van wie we de auto zouden kopen. Hij zou achter haar aan rijden naar de autoverhuur om onze huurauto in te leveren om vervolgens in onze nieuwe auto samen alle zaken te regelen. Echter.. de auto startte al op de parkeerplaats niet meer..
Groot voordeel natuurlijk dat de auto nu kapot ging, en niet een dag later, als we de auto hadden betaald, maar zeker wel balen dat we nu geen auto hadden. We beschouwden het kapot gaan van de auto beide als een soort voorteken, en hoewel Peter nog dure reparaties aan zijn auto had laten uitvoeren en hem alsnog voor dezelfde prijs aan ons wilde verkopen, besloten we op zoek te gaan naar een andere auto.
Hieraan hebben we de gehele vrijdag besteed. We hebben opnieuw talloze mensen uit de Via Via gebeld en verschillende auto’s bekeken. We hebben iedereen bij ons thuis laten komen en onze huisbaas naar alle auto’s laten kijken, aangezien we ons behoorlijk naïef voelden de goedkoopste auto van de leukste man te hebben willen kopen. (Toch beter een ‘Hofman special’ inderdaad, Janna) Dit bleek een goede zet, want hij ziet en hoort tenminste echt dingen als hij onder de motorkap kijkt of in de auto rijdt.
Met één man maakten we de afspraak dat hij alle gebreken van de auto – en dat waren er nogal wat – zou verhelpen en dat hij dan weer mocht komen.

Zaterdag zijn we met drie anderen naar Blauwbaai geweest om te zwemmen, te zonnen en te snorkelen. Zaterdagavond hebben we met het nichtje van Marloes, Jolien, die hier een jaar werkt als fysiotherapeute, gegeten. Met haar hebben we ook de zondag aan het strand van Porto Marie doorgebracht.
Zondagavond hadden we opnieuw een afspraak met onze automan. We hadden verschillende keren telefonisch contact gehad en alle reparaties waren inmiddels uitgevoerd. Zondag kwam hij dit laten zien en hebben we de koop gesloten. 3500 Gulden voor een Mitsubishi Colt uit ’92. (Natuurlijk was het inderdaad een hele hoop gedoe om alle papieren in orde te krijgen, maar als het goed is, kunnen we morgen (woensdag) eindelijk in onze eigen auto over dit eiland toeren. Duss de volgende keer foto’s :).

’s Avonds lekkere afhaal-Indisch gegeten en vroeg op bed, want maandag ging om zes uur de wekker voor onze eerste stagedag. We waren om tien voor zeven op school om kennis te maken met de collega’s (en dat zijn er nogal wat met een kleine 600 leerlingen en 18 klassen) en voor de weekopening. Die is er iedere maandag samen met de collega’s in de koffiekamer.
Het is een gemengd team, met zowel Nederlandse en Antilliaanse leerkrachten. Veelal vrouwen, dus daarin weinig verschil met Nederland.. De directrice lijkt me een capabele en doortastende vrouw, dus verwacht (hoop) dat alles wel goed komt qua organisatie binnen het grote team.
Vervolgens was er om kwart over 7 een maandopening met alle leerlingen op het schoolplein, omdat het de eerste maandag van de maand was. We zongen Dank u voor deze morgen, één van de leerkrachten vertelde een verhaal over naastenliefde en twee leerlingen van groep 8 droegen een gedicht voor. Allemaal behoorlijk christelijk. Mijn coach is ook niet kerkelijk en legt zich maar neer bij deze rituelen, omdat ze anders niet op de school mag werken. Ik denk niet dat ik dat in de toekomst zou kunnen en willen, maar voor deze stageperiode moet ik me er maar bij neerleggen dat ook ik iedere dag moet openen en afsluiten met een gebed..

Maandag en dinsdag heb ik nog geen les gegeven, maar lekker meegedraaid in de groep. Het is wel wennen. De klas is met 28 leerlingen behoorlijk vol. Mijn coach heeft inderdaad niet overdreven toen ze de klas kwalificeerde als ‘moeilijk groep’, zeker als ik mijn ervaringen vergelijk met die van Marloes. De leerlingen zijn weinig zelfstandig en hebben een slechtere werkhouding dan ik van leerlingen in groep 4 gewend ben.
Papa drukte me al op het hart de lat niet te hoog te leggen, en ik denk dat ik dat inderdaad maar niet moet doen.
Mijn coach is bereid veel tijd te steken in school. Ze heeft verteld wat ze allemaal al geprobeerd heeft qua organisatie in deze groep (dagtaken, geen dagtaken, differentiatie, uitleg in de kring of niet, opstelling e.d.), maar ze heeft nog geen ideale organisatie gevonden. Ik hoop dat we daar tijdens de komende maanden uit kunnen komen. Ze lijkt in ieder geval wel open te staan voor suggesties en wekt wel de indruk dit samen te willen doen.
Morgen ga ik de lessen tot de eerste pauze doen. Ben benieuwd hoe het zal gaan. Heb er wel vertrouwen in.

Volgende keer meer, ik ga nu een einde maken aan dit alles en m’n bedje opzoeken.

Liefs Linda

PS
Heel erg bedankt voor alle leuke reacties. Leuk dat ook de familie zo enthousiast is. Hoop snel meer van jullie te horen!

Het nichtje van Marloes is ook lekker sportief en heeft een tv, dus mijn Olympische Spelen zijn geregeld.

Henrike en Arnoel, ik heb niets meer gehoord van de kaartjes voor het WK voetbal, dus ik ga er op dit moment maar vanuit dat we niet naar Duitsland gaan L Samen voetbal kijken in jullie nieuwe huisje dan maar? Hoe staat het daarmee?

Wridzer, ik bedacht later dat jij nog helemaal niet met je stage bent begonnen. Vordert het solliciteren wat? Kun je inmiddels gebruik maken van kabelinternet? Zo niet, k heb Gerard het nummer van Jan Willem gegeven. En voor wat betreft die koelkast J Daar moet je een beetje mee leren omgaan. Zorg dat ie goed tegen de muur aan staat, vooral linksachter, dan maakt ie t minste kabaal.

Ik vergeet vast een heleboel te vertellen, want beleef nog veel meer hier, dus hoop gauw meer te kunnen schrijven.
Kusss